Rozum

Mędrcy mówią, że rozum pozostawiony sam sobie zajmuje się głupotami. I najlepiej go czymś zająć – obowiązkami, miłością lub Bogiem. A najlepiej wszystkim naraz. Czyli rozpoznaniem Kim Jestem.

Czy to nie obowiązek świadomej istoty by wiedzieć Kim Jest? Czy to nie miłość motywuje do tego pytania? I czy nie rozpoznanie Prawdy jest jego finałem?

Kierowanie się intuicją serca to oparcie się o wiedzę niekonceptualną. Rozum się jej opiera gdy istota jeszcze jego zdaniem niedoświadczona. Niekonceptualna wiedza to nie wiedza pomyślana lecz doświadczona cała naszą istotą. Serce rejestruje każdy moment istnienia i przenika na wskroś. Rejestruje znacznie więcej niż rozum podejrzewa.

Rada dla rozumu: oprzyj swe rozumowanie o szkielet duchowych idei a zobaczysz jak intuicja rozwinie się w sercu jak piękny kwiat mądrości. Jakie duchowe idee? Jakie wolisz rozumie. Jednym pasuje „Kochaj bliźniego jak siebie samego”. Innym adwajta wedyjska czy ośmioraka ścieżka buddyzmu, komuś kabała lub szamanizm. Jest wybór. Wybierz tą której owoce pojmujesz, wybierz świadomie. Jeśli poznasz kilka głębiej to zrozumiesz, że mówią to samo. Szkielet jest ten sam.

Dlaczego duchowe idee? Intuicja duchowa przekracza doświadczenie jednego życia. Jeśli wszystko jest połączone to serce ma dostęp do doświadczeń wszelkiego istnienia. Skarbem ludzkości jest zbiór duchowych prawd zbieranych przez wieki doświadczeń. Są kluczem do biblioteki jedności Życia. Warto klucz dać sercu bo to cenne doświadczenia. Ego mające przekonanie do swej racji go nie użyje. To doświadczenie jest zbyt drogocenne by przykładać do niego opinie i racje. Wiele istnień je zbierało.